Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

onĕra et jumenta Cs

  • 1 transporto

    trāns-porto, āvī, ātum, āre
    1) переносить, передвигать, перемещать ( onĕra et jumenta Cs); перебрасывать ( duas legiones Cs); перевозить ( pueros in Graeciam C); переправлять ( equitem ratibus QC)

    Латинско-русский словарь > transporto

  • 2 Передвигать

    - transportare (onera et jumenta); transponere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Передвигать

  • 3 Перемешать

    - miscere; intermiscere; commiscere; permiscere; transportare (onera et jumenta); transferre (castra ultra aliquem locum);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Перемешать

  • 4 Переправить

    - transportare (onera et jumenta; equitem ratibus); transmittere (equitatum); trajicere; transvehere;

    • на судах переправить воинов через реку - milites navibus flumen transportare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Переправить

  • 5 extollo

    ex-tollo, ĕre ( pluperf. exsustulissent, Sen. Contr. 1, 6, 4), v. a., to lift out or up, to raise up, elevate (class.; esp. freq. in the trop. sense).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: (venti) fluctus extollere certant, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 425 ed. Vahl.): me in abietem, Att. ap. Non. 467, 19 (Rib. Trag. Rel. p. 188):

    onera in jumenta,

    Varr. R. R. 2, 10, 3:

    alte cruentum pugionem,

    Cic. Phil. 2, 12, 28: lumbos surgite atque extollite, Plaut. Ep. grex 2: neve tu umquam in gremium extollas liberorum ex te genus, Enn. ap. Cic. Or. 46, 155 (Trag. v. 347 ed. Vahl.).— Absol.:

    quae sit scientia atque ars agricolarum quae circumcidat, amputet, erigat, extollat, adminiculetur,

    Cic. Fin. 5, 14, 39. —
    2.
    In partic., to erect a building (anteand post-class.); without acc., to build, Dig. 8, 5, 5.—So trop.:

    parentes fabri liberūm sunt, ei fundamentum supstruont liberorum, extollunt, etc.,

    Plaut. Most. 1, 2, 41. —
    II.
    Trop., to raise, elevate, exalt:

    ubi illa antiqua libertas, quae extollere jam caput debebat?

    Cic. Planc. 13, 33:

    fortunam (opp. deprimere),

    id. Pis. 18, 41 (v. deprimo):

    inferiores (opp. summittere se),

    id. Lael. 20, 72:

    aliquem ad caelum,

    to extol, id. Fam. 12, 25, 7:

    aliquem supra ceteros,

    Tac. A. 6, 8: summam famam sibi, Enn. ap. Isid. Differ. 218 (Trag. v. 28 ed. Vahl.):

    adolescentium animos praematuris honoribus ad superbiam,

    Tac. A. 4, 17:

    ne paterna nobilitas nepoti animos extolleret,

    Just. 1, 4, 4;

    Sen. de Ira, 1, 7: meritum alicujus verbis,

    Cic. Planc. 40, 95:

    nostram causam laudando,

    Auct. Her. 1, 5 fin.:

    aliquid in majus,

    Liv. 28, 31; Plin. Ep. 3, 11, 1:

    an mavis virtuperarier falso quam vero extolli?

    Plaut. Most. 1, 3, 21:

    Hannibalis fortunam,

    to praise, Liv. 23, 43, 10:

    hostem verbis,

    id. 22, 25, 12:

    orationem amplificationibus,

    Quint. 12, 10, 62; cf.:

    humilia (stilo),

    id. 10, 4, 1:

    animos,

    Cic. Part. Or. 23, 81; Luc. 8, 345:

    animus remissione sic urgetur, ut se nequeat extollere,

    Cic. Tusc. 3, 23, 54:

    se supra modum,

    Quint. 11, 1, 16:

    vocem,

    to begin to speak, Vulg. Luc. 11, 27.—
    B.
    To adorn, deck, beautify:

    (hortos) a Lucullo coeptos insigni magnificentia extollebat,

    Tac. A. 11, 1:

    Baiarum suarum piscinas,

    id. ib. 13, 21.—
    C.
    To put off, defer (only anteclass.):

    res serias ex hoc die in alium diem,

    Plaut. Poen. 2, 52:

    hoc malum in diem,

    id. Mil. 3, 2, 47: nuptias hodie, Caecil. ap. Non. 297, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > extollo

  • 6 переносить

    transferre [fero, tuli, latum] (aliquid trans Alpes; causam in proximum annum); transponere [o, posui, positum]; transportare [1] (onera et jumenta); transmittere [o, misi, missum] (bellum in Italiam; febrium ardorem [претерпевать]); capere [io, cepi, captum] (magnitudinem fortunae; dolorem ex aliqua re); ferre [fero, tuli, latum]; sufferre (laborem; solem); perferre; pati [ior, passus sum]; durare [1]; perdurare [1]; tolerare [1] (hiemem; labores; pondus; sitim); sustinēre [eo, ui, tentum] (poenam; aetatem); subire [eo, ii, itum]; exsequi [or, cutus sum]

    • перенести страдание superesse dolori

    • молча переносить обиду mussitare [1] injuriam

    • невзгоды, которые приходится переносить ради общего блага subeundae pro re publica tempestates

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > переносить

  • 7 gesto

    gesto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. and n. [gero].
    I.
    Act., to bear, to carry, to have; to wear, wield (mostly poet. and in postAug. prose; for fero, porto, gero, habeo).
    A.
    Lit.:

    quae olim parva gestavit crepundia,

    Plaut. Rud. 4, 4, 36:

    quae nisi fecissem, frustra Telamone creatus Gestasset laeva taurorum tergora septem (i. e. scutum),

    Ov. M. 13, 347:

    clavos trabales et cuneos manu ahena (Necessitas),

    Hor. C. 1, 35, 19:

    gemmam digito,

    Plin. 2, 63, 63, § 158:

    coronam lauream capite,

    Suet. Tib. 69; cf. Ov. M. 2, 366:

    ferrum et scopulos gestare in corde,

    id. ib. 7, 33:

    non obtunsa adeo gestamus pectora,

    Verg. A. 1, 567; cf.:

    neque jam livida gestat armis Brachia,

    Hor. C. 1, 8, 10:

    mercem sine fucis,

    id. S. 1, 2, 83:

    quem ego puerum tantillum in manibus gestavi meis,

    Ter. Ad. 4, 2, 24: post cervicibus fractis caput abscidit, idque affixum gestari jussit in pilo, * Cic. Phil. 11, 2, 5; cf. Vell. 2, 27, 3:

    agnam lecticā,

    Hor. S. 2, 3, 214:

    dorso, sicut jumenta, onera gestare,

    Curt. 4, 2; cf.:

    arma umeris,

    Liv. 27, 48, 16:

    in umeris,

    Vulg. Isa. 46, 7:

    suum in pectore testem,

    Juv. 13, 198:

    cur in hoc digito gestaretur annulus,

    Macr. Sat. 7, 13, 11:

    lorum in collo pro bullae decore,

    id. ib. 1, 6, 13.— Absol.:

    (elephantos) decem annis gestare in utero vulgus existimat,

    to go with young, Plin. 8, 10, 10, § 28:

    ex urbe atque Italia irritamenta gulae gestabantur,

    Tac. H. 2, 62; cf. Sen. Q. N. 5 fin.
    2.
    In partic., gestari, to be carried about (in a litter, carriage, boat, etc.), to take the air, to ride, drive, sail, etc., for pleasure:

    nunc exerceamur, nunc gestemur, nunc prandeamus,

    Sen. Ep. 122 med.; cf. Mart. 12, 17, 3:

    gestatus bijugis Regulus esset equis,

    id. 1, 13, 8:

    porticus in qua gestetur dominus,

    Juv. 7, 179:

    equus gestandi gratia commodatum,

    for the sake of a ride, Gai. Inst. 3, 196; cf. in the foll. II.—
    B.
    Trop.:

    hicine non gestandus in sinu est?

    i. e. to be dearly loved, Ter. Ad. 4, 5, 75:

    tu quidem Meum animum gestas: scis, quid acturus siem,

    know my wish, Plaut. Merc. 3, 3, 11; cf.:

    rex te ergo in oculis... gestare,

    Ter. Eun. 3, 1, 11.—
    2.
    In partic., to carry about, to report, blab, tell:

    homines qui gestant quique auscultant crimina,

    Plaut. Ps. 1, 5, 12:

    pessimum genus hominum videbatur, qui verba gestarent: sunt qui vitia gestant,

    Sen. Ep. 123.—
    II.
    Neutr., like veho, in the signif. of I. A. 2., to be carried out, to ride, drive, sail, etc., to take the air (very rare):

    simul gestanti, conspecto delatore ejus, Vis, inquit, etc.,

    Suet. Dom. 11:

    ne ad gestandum quidem umquam aliter iter ingressus, quam ut, etc.,

    id. Galb. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > gesto

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»